Plik tekstowy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Include i parametryzacja) |
|||
Linia 31: | Linia 31: | ||
== Include i parametryzacja == | == Include i parametryzacja == | ||
− | Include jest poleceniem które pomaga w modularyzacji plików. Po napotkaniu polecenia include we wczytywanym pliku, zawartość pliku dołączonego za pośrednictwem polecenia include jest niejako "wklejana" w miejsce tego polecenia. | + | Include jest poleceniem które pomaga w modularyzacji plików. |
+ | Po napotkaniu polecenia include we wczytywanym pliku, zawartość pliku dołączonego za pośrednictwem polecenia include jest niejako "wklejana" w miejsce tego polecenia. | ||
Polecenie to może przyjmować parametry, których wartości zostaną podstawione w miejsce określonych tokenów w dołączanym pliku. | Polecenie to może przyjmować parametry, których wartości zostaną podstawione w miejsce określonych tokenów w dołączanym pliku. | ||
Wersja z 06:44, 6 lip 2022
Artykuł zawiera informacje na temat funkcjonowania plików tekstowych w symulatorze.
Spis treści
Tokeny i separatory
Plik tekstowy składa się z tokenów, czyli ciągów tekstu oddzielonych od siebie separatorami. Podstawowymi separatorami są znaki:
(spacja) (tabulator) ; (średnik) , (przecinek)
Gdy zachodzi potrzeba, aby znak separatora był częścią tokenu, wówczas token należy ująć w cudzysłów, tak jak w poniższym przykładzie.
token1 token2 "token;3" token4
Komentarze
W plikach tekstowych można stosować dwa typy komentarzy.
Komentarz liniowy
Znakiem początkowym komentarza liniowego są dwa ukośniki, a jego końcem jest znak nowej linii:
// ta treść jest zakomentowana ale ta już nie
Komentarz blokowy
Komentarzem blokowym można objąć wiele linii tekstu. Znakiem początkowym jest ukośnik i gwiazdka, a końcowym - gwiazdka i ukośnik.
/* ta treść zajmuje wiele linii i jest zakomentowana */ ale ta już nie jest
Include i parametryzacja
Include jest poleceniem które pomaga w modularyzacji plików. Po napotkaniu polecenia include we wczytywanym pliku, zawartość pliku dołączonego za pośrednictwem polecenia include jest niejako "wklejana" w miejsce tego polecenia. Polecenie to może przyjmować parametry, których wartości zostaną podstawione w miejsce określonych tokenów w dołączanym pliku.
Parametr definiuje się za pomocą tokena:
(pX)
gdzie X jest kolejnym indeksem parametru (zaczynając od 1).